Om zich thuis te voelen dient men zich te vereenzelvigen met zijn woonomgeving.

​

Deze weerspiegeling van de identiteit van de bewoner kan pas geschieden wanneer deze bewoner deel uit maakt van een geheel waarin hij of zij voorzien wordt in de aanwezige sociale behoefte.

Deze sociale interactie kan pas worden aangegeaan wanneer de bewoner in voldoende mate bevredigd is in zijn of haar veiligheids en zekerheids behoeftes.

Het gevoel van veiligheid kan echter pas verworven worden wanneer de primaire lichaamlijke behoeften van de bewoner kunnen worden beantwoord door de woonomgeving en resulteren in een gevoel van comfort.

​​